West Eden Gallery จัดแสดงนิทรรศการศิลปะล่าสุด อีกทั้งยังเป็นครั้งแรกในการจัดแสดงนอกสถานที่กับนิทรรศการ ร่าง ร่วม สมัย (Rang Ruam Samai) นำเสนอผลงานของศิลปินภาพถ่ายชาวฝรั่งเศส Julien Spiewak ณ โซว เฮง ไถ่ ย่านตลาดน้อย ด้วยความหลงใหลในเรือนร่างของมนุษย์ เครื่องเรือนโบราณ และสถาปัตยกรรมในสถานที่แต่ละแห่ง ที่ถูกนำมาผสมผสานจนกลายเป็นผลงานอันร่วมสมัยนี้
Julien Spiewak ศิลปินเจ้าของผลงานผลงานในนิทรรศการ "ร่าง ร่วม สมัย" แสดงความหลงใหลในความงดงามของเรือนร่างมนุษย์ โดยเขาได้เลือกใช้ส่วนต่างๆ ของร่างกาย ไม่ว่าจะเป็นแขน ขา มือ หรือแม้กระทั่งลำตัว ผสมผสานเข้ากับเครื่องเรือนและสถาปัตยกรรมในสถานที่ต่างๆ ซึ่งเป็นการถ่ายทอดเรื่องราวและความทรงจำที่ซ่อนอยู่ในแต่ละสถานที่ผ่านผลงานภาพถ่ายของตนเอง
คุณช่วยแนะนำตัวเองได้ไหม ?
สวัสดีครับ ผมเป็นช่างภาพชาวฝรั่งเศสชื่อ Julien Spiewak ครับ ผมเข้าเรียนการถ่ายภาพที่มหาวิทยาลัยปารีส โดยเน้นไปที่การเรียนเกี่ยวกับประวัติศาสตร์การถ่ายภาพและศิลปะร่วมสมัย ผมเป็นคนที่สนใจในเครื่องเรือนโบราณ ภาพวาดโบราณ และสถานที่เก่าแก่ ผมเลยอยากผสมผสานความชอบของตัวเองเข้าไปในการถ่ายภาพของผมด้วยครับ
สไตล์ผลงานของตนเองเป็นแบบไหน?
ภาพถ่ายของผมถือเป็นงานศิลปะร่วมสมัยที่ผสมผสานกับความโบราณและอดีต ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากเครื่องเรือนเก่าๆ ที่มีความโค้งเว้าเหมือนกับร่างกายมนุษย์ สัตว์ และพืช คนที่มาชมผลงานของผมอาจรู้สึกได้ว่าการผสมเครื่องเรือนกับร่างกายมนุษย์มีความลงตัวและกลมกลืนกัน สิ่งนี้ก็มาจากความตั้งใจของผมเช่นกันครับ
คุณช่วยเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหมว่ากระบวนการร่างภาพของคุณก่อนลงมือทำงานเป็นอย่างไร?
ปกติแล้ว ก่อนที่จะมีการถ่ายจริง ผมจะมีการสำรวจสถานที่ที่ผมต้องการถ่ายก่อน โดยผมจะไปสำรวจสถานที่ในวันธรรมดาเพื่อเก็บภาพแต่ละมุมไว้ หลังจากนั้นผมจะกลับเข้ามาทำงานในสตูดิโอเพื่อพิมพ์ภาพถ่ายออกมาเป็นขาวดำ และผมจะเริ่มคิดว่ามุมไหน เครื่องเรือนชิ้นไหนที่จะเหมาะสมกับร่างกายแต่ละส่วนของมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นเท้า ขา หลัง หรือแขน และหลังจากนั้นผมจะกลับไปที่สถานที่อีกครั้งในช่วงเวลาที่ปิดทำการ พร้อมกับนางแบบและนายแบบ เพื่อถ่ายภาพต่อไปครับ
สังเกตุได้ว่าภาพถ่ายของคุณจะถ่ายจากมุมตรงเพียงเท่านั้น เพราะอะไร?
ผมเป็นคนที่ชอบถ่ายภาพเป็นแนวตั้งจากมุมด้านหน้า เพื่อเน้นเส้นโค้งและรูปแบบของเส้นสาย ผมไม่ต้องการให้ภาพดูเป็นงานศิลปะในแง่ของทัศนียภาพ แต่ต้องการให้มีลักษณะคล้ายการบันทึกสถานที่นั้นไว้อย่างชัดเจน แม้ว่าผมจะนำร่างกายเข้ามาเป็นองค์ประกอบ แต่ภาพควรถ่ายในแนวตรงจากด้านหน้า โดยมุ่งเน้นที่วัตถุหลัก และผมก็ชื่นชอบแนวคิดนี้ครับ
แนะนำนิทรรศการ “ร่าง ร่วม สมัย” และซีรีส์ภาพถ่าย “Corps de Style”
ซีรีส์ “Corps de Style” เป็นผลงานที่ผมเริ่มมาเมื่อ 20 ปีที่แล้ว โดยคำว่า “Corps” เป็นภาษาฝรั่งเศสที่มีความหมายว่า ร่างกาย และคำว่า “Style” เป็นคำที่เราใช้กล่าวถึงเครื่องเรือนในแถบยุโรป บางครั้งเมื่อผมได้ไปเยี่ยมชมสถานที่ที่มีเครื่องเรือนในสไตล์เหล่านั้น ผมรู้สึกว่าร่างกายของเราสามารถผสมผสานเข้ากับเครื่องเรือนได้เป็นอย่างดี จนเกิดมาเป็นแนวคิด “Corps de Style” ของผมครับ
สำหรับ “ร่าง ร่วม สมัย” นิทรรศการนี้เป็นการผสมผสานภาพถ่ายที่ผมได้ถ่ายในประเทศไทยและยุโรป เช่นในปารีส โมนาโก สวิตเซอร์แลนด์ และเนเธอร์แลนด์ อย่างไรก็ตาม เมื่อคุณได้เห็นนิทรรศการเก่า มันดูเหมือนเป็นชุดงานเดียว ผมคิดว่าคุณอาจไม่รู้ว่าผลงานเหล่านี้ถ่ายจากหลายสถานที่ที่หลากหลาย แต่ทั้งหมดนั้นกลับผสานกันได้อย่างลงตัว
ความเชื่อมโยงระหว่างไทยและยุโรปในนิทรรศการครั้งนี้
ด้วยความที่ผมต้องการสานต่อแนวคิด ‘Corps de Style’ ในประเทศไทย ผมจึงได้ถ่ายภาพในสามสถานที่สำคัญ ได้แก่ บ้านโซว เฮง ไถ่, สิริศาลา ไพรเวทไทยวิลล่า ซึ่งเป็นบ้านพักไทยแบบดั้งเดิม และวัดสุวรรณาราม ที่เป็นวัดไทยแท้ โดยผมต้องการสร้างผลงานในประเทศไทยให้สอดคล้องกับผลงานที่ผมเคยถ่ายในยุโรป อย่างผลงาน ที่ถ่ายขึ้น ณ อิตาลี ผมได้ทำให้เชื่อมโยงกับผลงานในวัดสุวรรณาราม ที่มีการหยิบดอกไม้จากกำแพงในสถานที่ที่มีบริบทแตกต่างกันออกไป ผมชอบในความเชื่อมโยงนี้มาก และคิดว่าทีมงานของเราได้เลือกผลงานมาจัดแสดงคู่กันได้อย่างลงตัว ทำให้นิทรรศการดูกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียว
มีผลงานในนิทรรศการนี้ที่ชื่นชอบเป็นพิเศษไหม?
ผลงานที่ผมชื่นชอบเป็นพิเศษในนิทรรศการนี้มีชื่อว่า Temple Door Gold leaf Bangkok Pattern, King Rama I ครับ จะเป็นผลงานที่ผมได้ถ่ายที่วัดสุวรรณาราม เป็นภาพที่ถ่ายมือของมนุษย์ที่กำลังถือดอกไม้ลายกนก ด้วยความที่ผมชอบแนวคิดที่มนุษย์ทำให้งานสถาปัตยกรรมดูมีชีวิตขึ้นมา ผมจึงชอบภาพนี้ครับ มันเหมือนเป็นการผสมผสานระหว่างสิ่งมีชีวิตและสิ่งที่ไม่มีชีวิต ระหว่างภาพวาดและมนุษย์
อีกหนึ่งภาพที่ผมชอบไม่แพ้กันคือภาพ 0th Century Paintings Depicting Scenes of Life in Shades of Blue and Green ที่ โซว เฮง ไถ่ เป็นผลงานที่แสดงให้เห็นถึงความโค้งเว้าของร่างกายมนุษย์และภาพวาด ในงานเปิดนิทรรศการ มีแขกหลายท่านชอบภาพนี้เช่นกัน แต่บางคนอาจไม่สังเกตว่ามีร่างกายมนุษย์ซ่อนอยู่ด้วย และเมื่อเรามองเห็นเรือนร่างที่ซ่อนอยู่ในภาพนี้แล้ว เราจะเห็นมันไปตลอด ผมชอบภาพนี้เพราะภาพนี้ได้มีการเล่นกับรายละเอียดของภาพถ่าย ที่แขกต้องมีการพิจารณารายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เพื่อมองว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในรูปนี้บ้าง
20th Century Paintings Depicting Scenes of Life in Shades of Blue and Green,
Alex. So Heng Tai, 2024
ส่วนไหนที่คิดว่ายากและท้าทายที่สุดสำหรับนิทรรศการนี้?
ผมคิดว่าการจัดนิทรรศการโซว เฮง ไถ่ เป็นสิ่งที่ยากและท้าทายที่สุดในนิทรรศการนี้ครับ เนื่องจากโซว เฮง ไถ่ ไม่ใช่พิพิธภัณฑ์หรือแกลเลอรี แต่เป็นบ้านไม้ทรงจีนเก่าแก่ที่เคยมีผู้คนอาศัยอยู่จริงๆ ทำให้การออกแบบและจัดนิทรรศการเป็นไปอย่างท้าทาย ซึ่งทาง West Eden ก็ได้จัดแสดงออกมาได้อย่างดี ทั้งในการนำเสนอผลงาน การจัดแสดง และการสร้างความเชื่อมโยงระหว่างแต่ละสถานที่ ระหว่างยุโรปและไทย เรียกว่าผลงานแต่ละชิ้นเข้ากันได้อย่างลงตัวมาก ผมคิดว่าเป็นความท้าทายที่ยากมาก และทำให้นิทรรศนี้แตกต่างจากงานที่จัดแสดงในพิพิธภัณฑ์หรือแกลเลอรีทั่วไปด้วยครับ
โปรเจกต์ที่ตั้งใจจะทำในอนาคต
เร็วๆ นี้ผมจะมีโปรเจคต์ใหม่ที่ร่วมมือกับโรงแรม Aermitage ในประเทศโมนาโกครับ ซึ่งเป็นโรงแรมที่แต่ก่อนเป็นคฤหาสต์เก่ามาก่อน ด้านในจะมีเครื่องเรือนโบราณ คอลเล็กชันศิลปิน และประติมากรรมมากมาย ซึ่งผมก็ดีใจมากที่ได้ทำงานกับสถานที่ที่คุณค่าทางประวัติศาสตร์แห่งหนึ่งในโมนาโก และผมก็หวังว่าจะได้มีโอกาสทำงานในประเทศไทยอีกเช่นกันครับ
เนื่องจากคุณมีสไตล์การถ่ายภาพที่เป็นเอกลักษณ์มาก ช่วยแนะนำให้ศิลปินหรือช่างภาพสมัยใหม่ที่ยังค้นหาตัวเองไม่เจอ
สำหรับผมแล้ว การค้นหาสไตล์การถ่ายภาพของตนเองถือเป็นเรื่องที่ท้าทายมาก เพราะยิ่งเราเรียนรู้และศึกษาการถ่ายภาพมากเท่าไร เราจะพบสิ่งใหม่ๆ มากขึ้นเสมอ จนสุดท้ายมันอาจทำให้เราเกิดคำถามกับตัวเองว่าเราจะทำให้ผลงานของเราแตกต่างจากผลงานที่มีอยู่แล้วอย่างไร
อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่เราต้องหลงใหลและซึบซับสิ่งที่เรารักเข้าไปกับการถ่ายภาพของเรา อย่างผมที่ชื่นชอบในเครื่องเรือนโบราณและประวัติศาสตร์ ผมก็พยายามผสมทั้งสองอย่างนี้ให้เข้ากับสไตล์การถ่ายภาพของผม ผมจึงคิดว่า เราควรตามหาสิ่งที่ตัวเองรักก่อน แล้วทำให้การถ่ายภาพสะท้อนความเป็นเราออกมาครับ
เรื่อง: เปมิกา สุยะราช
ภาพ: West Eden
